Category Archives: Przepisy

Summertime: Wieczór żywych trupów

Pogoda za oknem stanowczo sugeruje, że czas powoli kończyć tegoroczną serię Summertime. Na pożegnanie zatem – coś egzotycznego i mocnego. Dzisiejszy cocktail to kolejny produkt Tiki, dzieło znanego już nam z Mai-Tai Donna Beacha: Zombie.

Historia głosi, że cocktail ten został po raz pierwszy zmiksowany dla jednego z przyjaciół, gdy ten odwiedził jego restaurację „Don The Beachcomber” w Hollywood przed czekającym go lotem do San Francisco. Po wypiciu trzech drinków znajomy udał się na lotnisko, a po powrocie stwierdził, że cały lot spędził nieprzytomny niczym zombie. Tym stwierdzeniem nadał nazwę temu interesującemu cocktailowi, który egzotycznym owocowym smakiem przykrywa dosyć wysoką zawartość alkoholu – do tego stopnia, że przez długi czas restauracje i bary wprowadzały limit i odmawiały serwowania więcej niż dwa Zombie na osobę.

Składniki:

  • 30 ml białego rumu,
  • 30 ml złotego rumu,
  • 30 ml ciemnego rumu,
  • 30 ml morelówki (apricot brandy),
  • 30 ml soku ananasowego,
  • 30 ml soku z papai lub innych słodkich owoców (np. marakui),
  • łyżka grenadyny lub innego syropu,
  • 15 ml rumu 75%.

Składniki poza ostatnim wstrząsamy w shakerze i przelewamy do wysokiej szklanki lub kieliszka z kilkoma kostkami lodu. Rum 75% wlewamy na wierzch bez mieszania, a szklankę przyozdabiamy kawałkiem ananasa, wisienką cocktailową, plasterkami owoców i płatkami kwiatów tropikalnych oraz wszelkimi dostępnymi ozdobami choinkowymi według uznania.

Zdrowie lata! I pamiętajmy – Zombie… atakuje znienacka.

PS. Zdjęcie na licencji Creative Commons z serwisu Flickr autorstwa jroyals.

Summertime: Singapore Sling

Płynąć chcę na wschód, za Suez, gdzie jest dobrem każde zło, gdzie przykazań brak dziesięciu i pić można aż po dno… Ten cytat z Kiplinga przypomina mi się zawsze, gdy myślę o byłych brytyjskich koloniach na dalekim wschodzie – a o czym myśleć, gdy na dworze ponowny atak lata, a w ręku Singapore Sling?

Dzisiejszy cocktail powstał na początku XX wieku, a jego autorem jest Ngiam Tong Boon, barman pracujący w Raffles Hotel w Singapurze. Współczesny oficjalny przepis IBA jest próbą odtworzenia smaku oryginału po wielu dekadach uproszczeń, kiedy cocktail ten przygotowywano głównie z prefabrykowanego miksu.

Składniki:

  • 40 ml ginu,
  • 20 ml wiśniówki,
  • dwie łyżeczki grenadyny dla koloru,
  • Po łyżeczce cointreau (koniecznie) i likieru Benedictine (opcjonalnie, ale bardzo zalecane),
  • 30 ml soku cytrynowego,
  • 80 ml soku ananasowego,
  • Kilka kropel Angostura i orange bitters.

Składniki wstrząsamy w shakerze i przelewamy do wysokiej szklanki zawierającej kilka kostek lodu, którą przyozdabiamy kawałkiem ananasa i wisienką cocktailową na szpadce. Słomka obowiązkowa, parasolka i inne ozdoby silnie wskazane.

PS.Zdjęcie na licencji Creative Commons z serwisu Flickr autorstwa Raymonda Barlowa.

Summertime: In vino veritas

Co prawda jesień za pasem, ale póki co pogoda zachęca do kontynuacji cyklu Summertime. Dziś dwa przepisy, do których zabierałem się od powrotu z wakacji w Barcelonie. Zacznijmy od Sangrii.

Niewątpliwie jeden z lepiej znanych hiszpańskich produktów ma tyleż przepisów, co wykonawców. Jak zawsze, tak i w tym przypadku zachęcam do eksperymentów i dopasowywania bazowego przepisu do własnych preferencji.

Składniki:

  • 1 butelka czerwonego wytrawnego wina,
  • 1-2 pomarańcze,
  • 1 cytryna lub limonka,
  • nieduża miseczka wiśni Maraschino, jagód, kawałków ananasa, jabłek, gruszek, brzoskwini lub innych słodkich owoców,
  • (opcjonalnie) pół szklaneczki brandy
  • (opcjonalnie) pół szklanki syropu cukrowego lub szklanka soku pomarańczowego.

Pokrojone owoce, wino i inne składniki wlewamy do dużego naczynia i odstawiamy do lodówki na 24 godziny, co pozwoli owocom i winu wymieszać wzajemnie aromaty. Bezpośrednio przed spożyciem przelewamy do dzbanka, dodając kostki lodu i opcjonalnie ok. 1/4 objętości wody sodowej.

Brzmi pracochłonnie? Nie dziwi zatem, że jest to w Hiszpanii produkt przygotowywany głównie dla turystów. Lokalni mieszkańcy piją zazwyczaj prostszy napój, znany jako Tinto de Verano (dosł. letnie czerwone wino), składający się w równych proporcjach z czerwonego wina i lokalnej lekkiej lemoniady (gaseosa), niestety rzadko spotykanej poza Półwyspem Iberyjskim.

Ale do czego miksologia. Chcąc odtworzyć smak Tinto de Verano w domu mieszamy następujące składniki:

  • 100 ml czerwonego wina,
  • 50 ml lemoniady (np. Sprite lub 7up),
  • 50 ml wody sodowej.

Składniki wlewamy do wysokiej szklanki wypełnionej kostkami lodu i czym prędzej wypijamy, aby ochłodzić zgrzany wysokimi temperaturami organizm.

Chin Chin!PS. Zdjęcie na licencji Creative Commons z serwisu Flickr autorstwa TheCulinaryGeek.

Inne Martini

Pisząc wcześniej o Martini zaledwie musnąłem temat jego ciekawej historii. Chciałbym dziś to naprawić.

Protoplastą współczesnego Martini był cocktail o nazwie Martinez, powstały najprawdopodobniej w początkach drugiej połowy XIX wieku w Kaliforni. W odróżnieniu od swojego wytrawnego potomka był napojem dosyć słodkim – większość współczesnych mu drinków była dosładzany likierem, syropem owocowym lub wprost cukrem. Dodatkowo przy jego przygotowaniu stosowano zamiast wytrawnego („francuskiego”) wermutu dużo popularniejszą w tych czasach odmianę „włoską” (czyli czerwony słodki wermut rosso).

Składniki:

  • 60 ml ginu,
  • 30 ml czerwonego wermutu,
  • 10 ml likieru wiśniowego Maraschino,
  • kilka kropli Angostura bitters.

Składniki mieszamy w kubku barmańskim wypełnionym lodem i przelewamy do schłodzonego kieliszka cocktailowego, który przyozdabiamy paskiem skórki cytrynowej (lemon twist).

Uważni czytelnicy zauważą na pewno, że swoim składem Martinez bardzo przypomina inny klasyczny cocktail – Manhattan. Zważywszy na to, że wczesne wersje przepisu często zastępowały gin bourbonem można uznać, że cocktail ten był w istocie protoplastą nie jednego, a dwóch popularnych dziś drinków.

Warto wspomnieć, że o ile dzisiejsze Dry Martini mocno oddaliło się od pierwowzoru, o tyle wciąż funkcjonuje wersja tego cocktailu, która swoim charakterem dużo bardziej przypomina swojego protoplastę. Mowa o usankcjonowanym przez IBA wariancie Sweet Martini.

W skład Sweet Martini wchodzą:

  • 90 ml ginu,
  • 30 ml czerwonego wermutu,
  • kilka kropli Angostura lub orange bitters.

Składniki mieszamy w kubku barmańskim i przelewamy do kieliszka cocktailowego. Jakkolwiek oficjalny przepis sugeruje, podobnie jak w przypadku Dry Martini, użycie oliwki jako dodatku, to muszę wyznać, że nigdy nie mogłem przełknąć tej kombinacji, dlatego też proponuję podtrzymać tradycję i podobnie jak w przypadku Martineza zastosować raczej lemon twist.

PS. Zdjęcie na licencji Creative Commons z serwisu Flickr autorstwa SanFranAnnie.

Da Bronx

Dla pewnej odmiany po słodkich i owocowych mieszankach dziś zapraszam ponownie na prawdziwy cocktail: Bronx. Jak to bywa z większością klasyków, jego dokładne pochodzenie nie jest zbyt dobrze znane, wiadomo jedynie, że pochodzi jeszcze sprzed Prohibicji, a pierwsze wzmianki o nim pojawiły się na przełomie XIX i XX wieku.

Składniki:

  • 50 ml ginu,
  • 20 ml czerwonego wermutu,
  • 20 ml wytrawnego wermutu,
  • 30 ml soku pomarańczowego.

Składniki wstrząsamy w shakerze i przelewamy do schłodzonego kieliszka cocktailowego, który przyozdabiamy paskiem skórki pomarańczowej.

Cheers!

PS. Zdjęcie na licencji Creative Commons z serwisu Flickr autorstwa Reese’a Lloyda.